Pro-Tools HD, jak wiemy, ma sprzętowy mikser DSP oraz wtyczki wspomagane DSP. Oznacza to, że możemy oczekiwać niskich opóźnień – nawet przy pracy z wtyczkami podczas nagrywania. Podczas testów opóźnień Cubase były screeny z Pro-Toolsa, logiczne jest więc, że podczas testów opóźnień Pro-Toolsa będą screeny z Cubase 😉

Przypomnijmy, że opóźnienia samych przetworników (no i nieuniknionego fragmentu miksera w postaci jednego kanału) były podobne, jak w Cubase, i wynosiły dokładnie 79 próbek. Na początek opóźnienia wnoszone przez system Pro-Tools HD od wejścia do wyjścia (lewy kanał – wejście, prawy – wyjście), w PT tylko jeden ślad uzbrojony do zapisu i nic więcej:

Jak widzimy, jest to również 79 próbek – a więc bardzo dobrze. Ale realna sytuacja nagraniowa to nie jeden ślad, tylko parę. Zaangażujmy więc mikser – i to od razu wyjście jest z grupy nie z wyjścia, przez send pre, jak podczas realnych nagrań: sygnał wchodzi na wejście 5, nagrywa się na ślad, z wyjścia śladu wychodzimy na kanał AUX, a z kanału AUX sendem PRE na wyjście 5:

W takiej konfiguracji opóźnienia są niewiele większe, i wynoszą tyko 85 próbek:

Czyli mikser dodaje 5-6 próbek do zmierzonej wcześniej wartości 79 próbek opóźnień przetworników. Wydaje mi się, że to bardzo niewiele, 6% nieunknionego opóźnienia przetworników.

System Pro-Tools pozwala na korzystanie z dwóch rodzajów wtyczek – sprzętowych, wspomaganych procesorami DSP na kartach, oraz programowych w wersji RTAS albo AAX native. Ten pierwszy przypadek pozwala na praktycznie „bezkarne” korzystanie z wtyczek podczas nagrań – jeżeli wtyczka z zasady działania nie wnosi opóźnień (jak np. L1), to wnoszone przez nią opóźnienia powinny być niewielkie. Włączmy więc do odsłuchu na grupie korektor (bo wykonawca chciał jaśniejszy wokal do słuchawek):

Wtedy całkowite opóźnienie wynosi niewiele więcej, bo tylko 89 próbek:

Dodatkowo 4 próbki, w sumie można żyć 😉 Oczywiście każda kolejna wtyczka szeregowo doda swoje 4 próbki (albo więcej), ale generalnie jest OK.
Problem pojawia się, gdy chcemy podczas nagrań wykorzystać wtyczki RTAS. Wtedy program musi skorzystać z bufora, a to oznacza dodatkowe i sporo większe opóźnienia. Sprawdźmy, jakie – przełączyłem tylko ten korektor z TDM w RTAS, a z buforem 512 otrzymałem poniższy efekt – 1145 próbek:

Bufor 64 próbki oczywiście polepsza sytuację, dając sumaryczne opóźnienie na poziomie 249 próbek:

Tak więc i Pro-Tools nie jest idealny – do opóźnień związanych z dwukrotnym przejściem naszego sygnału przez bufor też trochę dodaje od siebie – ale zdecydowanie mniej, niż Cubase z interfejsem Konnekt 6. W stosunku do zastosowania w tym samym miejscu wtyczki TDM opóźnienie jest większe o dwukrotny bufor i dodatkowo o 32 próbki – cztery razy mniej niż w Cubase! Przy najniższym buforze mamy latencję 249 próbek wobec 334 ostatnio.  Tu już widać sens walki o jak najniższy bufor…

System Pro-Tools stworzony został do nagrań – realizacja odsłuchu dla wykonawców jest prosta, szybka i wygodna, a opóźnienia są niezauważalnie większe od opóźnień wnoszonych przez przetworniki – lepiej bez analogowego sprzętu po prostu się nie da. Systemy wykorzystujące bufor w zasadzie nie nadają się do odsłuchu przez mikser DAW – oprócz opóźnień wnoszonych przez istnienie bufora (dwukrotnie!) dodają mniejsze lub większe opóźnienia wynikające z ich sposobu działania lub sposobu działania sterowników. W tej sytuacji też Pro-Tools HD jest lepszy od Cubase z interfejsem firewire, dodając „od siebie” czterokrotnie mniej. Przy dużych buforach sto próbek w jedną czy w drugą ma małe znaczenie, ale jeżeli walczymy z latencją, zmniejszając bufor, to musimy wiedzieć, że granica jest, i to dość blisko. Światełko w  tunelu jest – Pro-Tools 11 wprowadził drugi bufor, mniejszy, wyłącznie dla aktualnie nagrywanych śladów. Można więc pracować w skomplikowanej sesji z dużym buforem, a dogranie śladu może się odbyć z małymi opóźnieniami – tak więc da się, trzeba chcieć to zrealizować. Testy innych interfejsów i PT 11 wkrótce 😉