Praktycznie wszystkie wzmacniacze słuchawkowe, z jakimi w praktyce studyjnej mamy do czynienia, służą do odsłuchu materiału muzycznego podczas nagrywania. Oznacza to, że mają być głośne i w sumie niewiele poza tym. Z praktycznego względu większość ma dodany na wyjściu szeregowy opornik 47-100Ω w celu wyrównania głośności słuchawek o różnych impedancjach. Ale czy to przypadkiem nie wpływa na brzmienie?
Od razu na wstępie zaznaczę najmocniej, jak się da – to w żadnym wypadku nie jest profesjonalny pomiar! Po prostu, zainspirowany dyskusją na pewnym forum poświęciłem trzy minuty na prosty test, potwierdzający tylko to, co słychać.
Prawie każda karta dźwiękowa, każdy interfejs audio, niemal każdy mikser ze złączem USB do podłączenia komputera ma wzmacniacz słuchawkowy. Niestety, zwykle są to dość słabe pod względem mocy układy. Podłączenie jednej pary słuchawek to już częstokroć zbyt duże obciążenie, a co dopiero gdy nagrywamy zespół „na setkę” albo chór? Wówczas zaczniemy się rozglądać za urządzeniem nazywanym wzmacniaczem słuchawkowym…
Wydaje mi się, że potrzeba posiadania wzmacniacza słuchawkowego została udowodniona. Jednocześnie takie urządzenie można mieć za niecałe 100PLN – co więc powstrzymuje domowych „producentów” i „MCs” przed zakupem? Wydaje się, że niestety, względy finansowe – taki przedwzmacniacz jest na szarym końcu listy potrzeb, a pierwsze miejsca zajmują nieodmiennie mikrofon pojemnościowy i przedwzmacniacz mikrofonowy z fantomem.
Uporaliśmy się z „nietechnicznymi” problemami nagrań wokalnych. Pora na te bardziej interesujące, techniczne. No, może mniej lub bardziej techniczne ;). Zamieńmy się na chwilę z wykonawcą, „wejdźmy w jej/jego skórę”, spróbujmy zrozumieć, co ma znaczenie a co nie ma – nie z naszego punktu widzenia. Co wokaliści i wokalistki lubią, a czego nie cierpią?
