Czy to dobrze, czy źle, że brzmienie się zmienia? Raczej źle, bo chcielibyśmy, żeby powerbrake jednak nie zmieniał brzmienia, a przynajmniej w sposób niesłyszalny. Z tym jednak, przynajmniej w pewnym stopniu, niestety musimy się pogodzić – bo powyższe testy zakładają, że sam głośnik brzmi tak samo przy krańcowo nawet różnym wysterowaniu, a przecież to oczywista nieprawda.
Głośnik to zasadniczo cewka. Impedancja cewki rośnie wraz z częstotliwością, praw fizyki pan nie zmienisz. I znów – głośnik zasilany ze źródła o małej impedancji wyjściowej (czyli wzmacniacza) brzmi, jak brzmi, i napięcie na jego zaciskach nie zmienia się w zależności od częstotliwości. Ale jeżeli impedancja wyjściowa źródła jest wyższa, niż impedancja nominalna głośnika, to mamy problem.
Widać i słychać, że zależnie od impedancji wyjściowej tłumika uzyskujemy inne brzmienie. „Winna” jest z jednej strony charakterystyka impedancji głośnika, a z drugiej zmniejszony współczynnik tłumienia. Dlaczego?
Dzisiaj inny wzmacniacz, inna kolumna, inny powerbrake – a zmiana brzmienia podobna, to znaczy „w podobnym kierunku” – z jednej strony więcej środka, z drugiej większy „kontur”. Korzystając z nowopowstałego powerbrake o większej mocy wykorzystałem „prawdziwy” wzmacniacz JCM 900 z dużą kolumną 4×12 i nowym nabytkiem – mikrofonem Heil PR 20.
Kontunuując podjęty temat różnic brzmieniowych przechodzimy wreszcie do konkretów. Ślad czystej gitary „pożyczony”, wzmacniacz Krank Rev JR. To, co ustawiłem na wzmacniaczu to nie jest może ideał, ale nie o to chodzi w tym przypadku, chciałem po prostu uzyskać przesterowane brzmienie z dość dużą ilością dołu.
nagrywamy.com 