Mamy mikrofon, mamy kabel, mamy przelotki. Teraz trzeba to wszystko podłączyć. W zasadzie trudno się pomylić, gniazdka są najczęściej kolorowe, jeżeli do zielonego włożymy słuchawki, to w laptopie zostanie nam tylko jedno. Gorzej z kartą w komputerze stacjonarnym – tam gniazdek jest więcej, pamiętajmy więc, że mikrofon ma gniazdko różowe.
No to mamy mikrofon z kablem – ale wtyczka raczej na pewno nie pasuje do wejścia w karcie dźwiękowej. Musimy mieć przelotki – zależnie od posiadanego kabla jedną albo dwie. Oczywiście przelotki to ZUO i należy ich unikać, ale… przyjmujemy, że nie umiemy lutować, a wszystkie rzeczy muszą być w ciągłej sprzedaży (na największej platformie transakcyjnej na „A” na przykład).
Szczerze mówiąc, nigdy się tym tematem nie zajmowałem. Nigdy. Ale czytamy ciągle pytania „jaki mikrofon i jak go podłączyć?” – oczywiście podłączyć do laptopa czy innej „integry”. Tak, to najniższy „low end”, ale co robić – niektórzy chcą po prostu spróbować. No to zobaczmy, czy i jak można podłączyć mikrofon dynamiczny do karty dźwiękowej. To znaczy – podłączyć oczywiście można, ale czy coś sensownego z tego wyniknie? Metod może być kilka, sprawdzimy, która jest najlepsza.
Kolejnym rodzajem złącza, niestety często występującym w profesjonalnym sprzęcie audio (i video) są wtyki i gniazda cinch, zwane też RCA (od nazwy firmy , która je wprowadziła) albo phono, bo na początku służyły do podłączenia gramofonu. Obecnie w tańszych rozwiązaniach złącza cinch stosowane są do przesyłania sygnałów na poziomie liniowym i nadal gramofonowym.
Kolejnym rodzajem złącza, chyba najczęściej występującym, są wtyki i gniazda jack. Występują obecnie w czterech średnicach – „normalnej”, 6,35mm czyli 1/4 cala, w wersji mini czyli 3,5mm czyli 1/8 cala oraz 2,5mm czyli 3/32 cala. Te trzy rozmiary używane są w zastosowaniach profesjonalnych i „cywilnych”, czwartym rozmiarem są wtyki i gniazda o średnicy 4,4mm, zwane bantam, stosowane obecnie wyłącznie w profesjonalnych krosownicach studyjnych.
nagrywamy.com 