No dobrze – na razie pomiary i badania prawie zakończyłem. Na razie i prawie, bo „czarna gitara” być w zestawieniu musi, i może jeszcze wiele zmienić. No i pozostał nam sprzęt „amatorski” – czyli interfejsy do użytku domowego. Dzisiaj dwa, przy czym jeden – z litości – pozostanie anonimowy.
Czy to już koniec „pomiarów”? Nie, został jeszcze jeden „delikwent”, czerwony aktywny bas Ibanez SoundGear. Doskonały, choć niezbyt młody instrument, bardzo lekki i wygodny, z „wyścigowym” gryfem trochę węższym przy siodełku, jak jazz-bass. Aktywna elektronika to przedwzmacniacz z korekcją barwy zrealizowaną na jednym pokrętle i trzypozycyjnym przełączniku (jedną z pozycji przełącznika jest bypass, omijany jest układ regulacji barwy, ale bas bez baterii nie gra w ogóle). Zasilanie – jedna bateria 9V.
Czyli Boss jest OK. Całkowitej rehabilitacji część ostatnia – pomiary przy poziomie operacyjnym +4dBu. Udział biorą: interfejs Digi 96io, bufor Focusrite i Boss CS-2. Być może laborki z metrologii bym tym nie zaliczył, ale na nasze potrzeby wystarczy ;)
Komentarz czytelnika skłonił mnie do opublikowania w „trybie ekspresowym” kolejnej części. Podstawowym moim zdaniem problemem z zastosowaniem kompresora do efektu ducking jest fakt, że głębokość kompresji zależy od poziomu sygnału sterującego, a ten nie musi być stały. Naturalnym rozwiązaniem jest oczywiście silna kompresja sygnału sterującego – tak, żeby po tej operacji miał stały poziom i przypominał „paróweczkę” (ale nie hrabiego Barry Kenta?). Można, ale od dawna stosuję też inny sposób wytwarzania sygnału sterującego o stałym poziomie.
Czyli Boss wydaje się być OK. Pójdźmy dalej. Przed prawdziwymi pomiarami będzie jeszcze „część instrumentalna” – dwa pasywne instrumenty, strato i precision, podłączone „jak trzeba” – czyli przez Bossa (jako bufor, ale przecież moglibyśmy go również użyć jako efekt), a Boss przez znany bufor Focusrite do interfejsu. Uwaga – próbki nie są takie same, za każdym razem gram od nowa, no bo jak inaczej?
nagrywamy.com 