Zainstalowałem Przyjaznego Puchacza, czyli Ubuntu w wersji 12.04. Działa – stabilnie i szybko. Ale co z „naszymi” aplikacjami? Jakieś „wynalazki” mnie nie interesują – to ma być porządne oprogramowanie. Na forum EiS trwa dyskusja o sterownikach do interfejsów i nie tylko, ale kwestia oprogramowania leży i kwiczy. A może nie?
DAW Reaper robi karierę – od dłuższego czasu zresztą. Cena i możliwości robią swoje. Ja trochę nie mogłem się do niego przekonać, głównie ze względu na wygląd i sposób obsługi. Na szczęście Reaper ma możliwość dowolnej wręcz konfiguracji i „customizacji”, w tym wyglądu – i możemy sobie Reapera upodobnić do Pro-Toolsa!
Najważniejsza dla współczesnego brzmienia muzyki wtyczka czyli look-ahead brickwall limiter została opracowana przez firmę Waves i nadal jest rozprowadzana jako L1 limiter. Oczywiście są też i inne wtyczki tego typu – w tym darmowe. Najbardziej zbliżona do „oryginału” jest wtyczka W1. Właśnie od niedawna dostępna jest jej wersja 2.0 (na razie beta), mająca być odpowiednikiem L2.
Wszystko się zgadza oprócz trzech rzeczy… 😉 Wszyscy to znamy, i wszystkich kiedyś to dotknęło. Nagrywamy, uzyskujemy akceptację, przechodzimy dalej, wszyscy zadowoleni, a tu przy zgraniu okazuje się, że… właśnie, wszystko jest super, „tylko”. Czasem się da, czasem się nie da – chciałbym pokazać przypadek, gdzie się dało, choć byłem już spocony 😉
Takie programy jak Antares Auto-Tune i Celemony Melodyne tradycyjnie używane są do korekcji intonacji, zarówno w wykonaniach wokalnych jak i instrumentalnych. Często zapominamy, że zwłaszcza Melodyne DNA ma też inne możliwości, a właściwe użycie może zaskarbić nam dozgonną wdzięczność wykonawcy.
nagrywamy.com 